Verslag door Jan-Willem Groeneveld
Op een avond in augustus belde Jos Koop (Westland Wil Vooruit) met de vraag of ik zin had in een koers in Vietnam. Een dag of 6 later stonden we met ‘de stichting’ aan de Vietnamese televisie uit te leggen dat wij écht de wielerploeg CCN BlackInc uit Laos waren.
De eerste etappe werd live uitgezonden op televisie. We waren opgetrommeld om vanaf half 7 ’s ochtends in de zon op ”China Beach” naar een bizarre show te kijken waarin fietsen werden gedoneerd aan kinderen, dansjes werden gedaan en mensen – niet dronken – aan karaoke deden. Deze show was op zich al een verrassing, maar dat dit zich dagelijks zou herhalen was helemaal niet te bevatten.
Om half 8 gingen we van start op een donut-circuit. Gezien ik de koffie had gemist had ik niet eens door dat er een kopgroep was weggereden. Lex Nederlof sommeerde me dat ik er naartoe moest rijden. Met een enkele quotes van grootmeester ”De Groot” in het achterhoofd die mij motiveerden wist dat dit me 10 jaar van m’n leven zou gaan kosten. Ketting op de 11 leggen en dan heel hard draaien want op de 16 hoef je het niet te proberen. Pas weer zitten als je er bent. Ik ben overgestoken om vervolgens 7e van de 8 te worden.
Wat de eerste etappe al duidelijk werd was dat deze koers voor sprinters was gemaakt. Nu wil het dat Jos Koop een sprinter is. In de 10 volgende etappes hebben we dus alles op Jos gegooid. De opdrachten waren simpel: laat een groepje wegrijden met iemand van ‘ons’ erbij. Als het dan dicht wordt gereden is het zaak de sprint voor Jos aan te trekken. Onder leiding van Lex kregen we het voor elkaar om Jos in de gele én blauwe trui te rijden (met 3 ritwinsten en 3 podia). In Hanoi bleek een 2e plaats in het klassement het hoogst haalbare, maar dat resultaat was onze inspanning wel waard.
De gehele koers heeft ons van Hoi An naar Hanoi gebracht met een criterium rondom het Ho Chi Min plein (schijnt nogal een prominente pik te zijn geweest) en een criterium op de nationale feestdag rondom het centrale park op de slotdag in Hanoi dat wederom live op televisie te volgen was. Tijdens televisie gala’s, etentjes en karaoke shows hebben wij kennis mogen nemen van deze cultuur en zij van ons (middels een televisie-interview waarin ik keihard werd nagesynchroniseerd).
De hele ervaring was prachtig! Een hoogtepuntje voor mij was de lead-out in het onderstaande filmpje. In een lastige aankomst wist ik de kop te pikken om een Frans duo te snel op kop te drukken en ploegmaten Rick en Jos juist te beschermen. De benen van Jos waren machtig genoeg om het af te maken maar het asfalt te zacht (Vietnam is wat dat betreft eigenlijk gewoon een soort van België). In een kuil schiet Jos uit z’n pedaal…
Voor 2017 staat Tour du Togo in de planning! Op naar een nieuw avontuur! Laten we het meemaken!
